به نقل از «ایرنا»

کارگردان شیرازی : تابلوهای تبلیغاتی شیراز به معرفی هنر تئاتر اختصاص یابند

تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۴۹۴۵۶

سید محمد هادی هاشم‌زاده روز دوشنبه در گفت‌وگو با ایرنا اظهار کرد: در سال‌های اخیر با فعال شدن گروه‌های نمایشی مختلف رو به رو بوده‌ایم و به همان اندازه تماشاگران این حوزه نیز افزایش پیدا کرده‌اند و همین مسئله باعث شده یک رقابت ناخواسته بین گروه‌ها شکل بگیرد.

۲بیلبورد سهم تبلیغات هنری در شیراز

این کارگردان تئاتر ادامه داد: بدون شک تبلیغات نقش مؤثری در افزایش مخاطبان هنرهای نمایشی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالیست که اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس تنها از ۲تابلوی تبلیغاتی بهره می‌برد. یکی از این تابلوها در نزدیکی در ورودی تالار حافظ نصب شده و تابلوی دیگر در میدان نمازی قرار دارد.

هاشم‌زاده اضافه کرد: متأسفانه تعداد تابلوهای بیلبوردی فرهنگ و ارشاد محدود است و با رایزنی‌های انجام شده با شهرداری برای اختصاص بیلبوردهای شهری به تبلیغات هنری هنوز شاهد این اتفاق در شهر شیراز نیستیم و شهرداری حاضر نشده است حتی یک تابلوی تبلیغاتی را به اطلاع‌رسانی‌ها در عرصه هنر اختصاص دهد.

شهرداری حمایت نمی‌کند

وی بیان کرد: در سایر استان‌ها وقتی قراراست تئاتری به روی صحنه برود اداره‌ کل ارشاد با تعاملاتی که با شهرداری دارد بودجه‌ای را به اجراهای عمومی اختصاص می‌دهد اما این نوع رویکردها در شهر شیراز دنبال نمی‌شود. متأسفانه بودجه‌های فرهنگی هنری شهرداری صرف کمک به هنر و به ویژه تئاتر این شهر نمی‌شود.

این کارگردان یادآور شد: بسیاری از ارگان‌ها و سازمان‌ها تصور می‌کنند تنها اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس متولی فرهنگ و هنر است. در صورتی که تمام ارگان‌ها و سازمان‌ها بایستی دست به دست هم دهند، کمک کنند تا فرهنگ و هنر در شیراز پیشرفت کند.

وی عنوان کرد: در شرایط کنونی مردم نیاز بیشتری به سرگرمی، تفریح و اتفاقات هنری دارند و ضروری است که توجه بیشتری به عرصه فرهنگ و هنر شیراز شود چراکه شیراز از ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های بسیاری در این زمینه برخوردار است.

عدم تخصیص بودجه‌های حمایتی به هنرمندان

هاشم‌زاده به بیان سایر مشکلات افراد فعال در عرصه هنرهای نمایشی فارس پرداخت و گفت: در گذشته اجراهای عمومی تئاتر مورد حمایت قرار می‌گرفت و اداره‌کل فرهنگ و ارشاد مبلغی را برای این اجراها به هنرمندان پرداخت می‌کرد اما سالهاست که شاهد این نوع اقدامات از سوی متولیان فرهنگی نیستیم. این در حالیست که هنرمندان در شهرهایی مانند تهران از این حمایت‌ها برخوردار هستند.

او ، واقع شدن سالن‌های تئاتر در مناطق نامناسب شهر را از دیگر مشکلات افراد فعال در این عرصه دانست و افزود: تئاتر در گذشته در مناطقی از شهر شیراز شکل گرفته که امروزه مخاطب زیادی ندارد . به عنوان مثال سالن استاد لایق در دروازه کازرون شیراز که در محدوده مرکزی شهر قرار دارد در حال حاضر به دلیل وجود معتادان متجاهر در این منطقه با انواع ناهنجاری‌های اجتماعی مواجه است و شهروندان رغبتی برای حضور در این اماکن ندارند.

شرایط نامطلوب سالن‌های تئاتر از نظر مکانی

این کارگردان جوان ادامه داد: متأسفانه وجود این افراد در مکانی که در آن هنرمندان و علاقمندان به هنر رفت و آمد می‌کنند شرایط نامطلوبی را ایجاد کرده است.

وی اضافه کرد: سالهاست که افراد فعال در عرصه تئاتر شیراز برای فعالیت‌های خود در این مکان با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند و با وجود نامه‌نگاری‌ها و درخواست‌های بسیاری که برای حل این معضل شده اما هنوز هم این مشکل همچنان باقی است‌.

هاشم‌زاده افزود: سالن‌های تئاتر بایستی در مناطق مناسب‌تری راه‌اندازی شود تا همه مردم دسترسی راحت‌تری به این مکان‌ها داشته باشند.

نبود نور کافی و امکانات لازم در سالن‌های تئاتر

هاشم‌زاده نبود نور کافی در سالن‌های تئاتر شهر شیراز را از دیگر مشکلات افراد فعال در این عرصه قلمداد کرد و گفت: متأسفانه سالن‌های تئاتر در شهر شیراز دارای نور کافی نیستند و از امکانات لازم بهره نمی‌برند.

اجرای عمومی «اسب قاتلین»

کارگردان نمایش اسب قاتلین در رابطه با اجرای عمومی این نمایش در شیراز گفت: نمایش اسب قاتلین به نویسندگی رضا گشتاسب از روز پنجشنبه ۳۱ فروردین ماه در سالن استاد لایق واقع در مجموعه تئاتر شهر شیراز به روی صحنه می‌رود.

وی ادامه داد: تعداد نوبت های اجرای این نمایش بستگی به استقبال تماشاگران دارد. اگر استقبال خوبی از اجراها صورت گرفت قطعا اجرای نمایش را تمدید می‌کنیم.

موفقیت شیراز در جشنواره تئاتر

این کارگردان شیرازی در رابطه با این نمایش اظهار داشت: این نمایش در چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر موفق به کسب مقام اول کارگردانی و جایزه ویژه گروهی به تمامی بازیگران شد و به عنوان نمایش برگزیده به مفهوم مطلق به آرای هئیت محترم داوران انتخاب شد. این نمایش همچنین در این جشنواره کاندید طراحی لباس، طراحی نور و طراحی صحنه نیز بود. می‌توان گفت در طول ۴۱ سالی که جشنواره فجر برگزار شده است شیراز برای نخستین بار بود که موفق شد به عنوان برگزیده جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر انتخاب شود.

استان‌ها فارس ۰ نفر فرزانه قنبردزفولی برچسب‌ها اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس شیراز تئاتر شهرداری شیراز فارس

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس شیراز تئاتر شهرداری شیراز فارس اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس شیراز تئاتر شهرداری شیراز فارس اداره کل فرهنگ و ارشاد سالن های تئاتر افراد فعال هاشم زاده شهر شیراز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۴۹۴۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از دلبری بهارنارنج تا اردیبهشتِ عاشقی در بهارِ شیراز

حتی شنیدن نام «شیراز» هم حال آدم را خوب می‌کند، چه برسد به اینکه قرار باشد به این شهر سفر کنید. سفری که البته می‌تواند مصداق بارزی از مصرع معروف «که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها» باشد! شاید قبل از حضور در شیراز، صرفا با دیدن تصاویر و شنیدن تعریف‌های دیگران مشتاقِ‌ دیدن این شهر باشید اما احتمالا بعد از بازگشت از سفر مدام زیر لب زمزمه کنید: «گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق/ ساکن شود بدیدم و مشتاق‌تر شدم»

به گزارش ایسنا، بعد از پاییز که ردپایی عمیق در شعر شاعران و خاطرات عاشقان دارد، اردیبهشت وقت دیگری است که می‌گویند عاشقی در آن حال و هوای دیگری دارد. حال فکر کنید بخواهید در این فصل به دیاری سفر کنید که عاشقانه‌ترین شعرها از آنجا به گوش جهان رسیده. جایی که مدفنِ لسان‌الغیبی است که هنوز هم عاشقان مستاصل او را به شاخه‌نبات‌اش قسم می‌دهند تا بلکه برای این درد، التیامی پیدا کنند.

شیراز را با الِمان‌های مختلفی می‌شناسیم که شعر یکی از مهم‌ترین آنهاست. شما می‌خواهید به شهری سفر کنید که مدفن حافظ و سعدی‌ است؛ دو شاعری که در کمتر خانه‌ای کتاب شعر آنها پیدا نمی‌شود و نسبت به برخی شاعران گمنام، کسی نیست که نام این دو شاعر را نشنیده باشد. شاید حتی بتوان علت گره خوردن نام این شهر کهن با «عشق» را در همین موضوع جست‌وجو کرد که سرچشمه اشعار عاشقانه بوده است. اتفاقی ادامه‌دار که حتی شاعران و ترانه‌سرایانِ‌ امروزی هم از آن وام می‌گیرند. 

روزبه بمانی، شاعر و خواننده‌ای است که بیش از آنکه با ترانه‌های انتقادی‌اش شناخته شود، مردم او را به واسطه عاشقانه‌هایی که سروده می‌شناسند. کسی که ردِ پای شیراز در ترانه‌ای کوتاه که خودش آن را خوانده دیده می‌شود؛ ترانه‌ای که حتی در مصرع پایانی آن تاکید کرده است این عشقِ شیرازی حتی پایتختِ او را تغییر داده است!

چرا «بهارِ شیراز» معروف است؟

شیراز به بهارش معروف است و اصلا به همین خاطر است که دقیقا در میانه این فصلِ سرسبز، روزی با عنوان «شیراز» نام‌گذاری شده. هر چند اگر قرار باشد با هر وسیله دیگری به جز خودروی شخصی به شیراز سفر کنید، احتمالا پیدا کردن بلیت کاری کارستان باشد اما با این حال سفر به این شهر در بهار به یک دلیل ساده، رکورد می‌زند: آب و هوای مطبوع. 

به محض اینکه از فرودگاه، ایستگاه راه‌آهن یا ترمینال خارج شوید، با طی مسافتی اندک، یکی از اولین چیزهایی که توجه شما را به خود جلب می‌کند درخت‌هایی هستند که تازگی و سبزی برگ‌هایشان، چشمانتان را به آرامش دعوت می‌کنند. در این شرایط فقط کافی‌است چند نفس عمیق بکشید تا آن‌وقت بهتر متوجه شوید ترکیبِ «بهارِ شیراز» چرا تا این حد سر زبان‌ها افتاده. ترکیب عطر تازگی گیاهان و بهارنارنج (شکوفه‌های درخت نارنج) هوش از سر هر کسی می‌برد. 

اصلا شیراز به بهارنارنج‌اش معروف است؛ حتی وقتی در بازار وکیل به دنبال خرید سوغاتی باشید، کافی است از جلوی یک مغازه خشکبار فروشی یا عطاری رد شوید تا این بار از عطر بهارنارنج خشک شده مست شوید؛ هرچند که سهم شما از این همه عطر، نهایتا چند پَر بهارنارنجی باشد که قرار است در قوری چایی بریزید که در خانه دَم می‌کنید تا خستگی یک روز شلوغ را از تن‌تان دور کند. 

شکوفه‌های بهارنارنج در مجموعه شاهچراغ

اینجا دَم را غنیمت می‌شمارند!

خستگی و بی‌حالی شیرازی‌ها موضوعی است که دستمایه شوخی‌های زیادی می‌شود! شوخی‌هایی که البته خودِ شیرازی‌ها مقاومتی در برابر پذیرش آن ندارند. با این وجود اما شیراز شهر سرزنده‌ای است، شهری توریستی که جریانِ زندگی در آن شاید به پای تهران نرسد، اما قرار هم نیست با روندی کُند، حوصله‌سربر شود.

چیزی که در شیراز به وضوح به نظر می‌رسد این است که مردمِ این شهر به خوبی فهمیده‌اند که باید دَم را غنیمت شمرد. وقتی حتی از یک لحظه بعدمان هم خبر نداریم، چرا باید استرس بیهوده بکشیم؟ پس دور از انتظار نیست که در شبی بهاری مقابل فالوده‌فروشی‌های خیابان ناصرخسرو و کنار ارگ کریمخانی، شیرازی‌هایی را ببینید که با چنان شوری کنار هم آوازهای محلی می‌خوانند که مسافرانِ عجول برای تمام کردن فهرستِ دیدنی‌های شهر را هم ترغیب می‌کنند تا قدم آهسته کرده و برای دقایقی با جریانی از زندگی همراه شوند که احتمالا در روزمرگی‌هایشان آن را گم کرده‌اند.

با این حال اگر مسافری باشید که زمان کوتاهی می‌توانید در شیراز بمانید، باید کارهایتان را روی دور تند انجام دهید! شیراز علاوه بر هر آنچه که تاکنون درباره آن نوشتیم، به مکان‌های دیدنی خاصِ خود معروف است؛ اماکنی که دیدنِ همه آنها شاید در یک سفر کوتاه مقدور نباشد و همین هم دلیلی می‌شود تا مسافران تصمیم بگیرند با یک برنامه‌ریزی دقیق به شیراز سفر کنند.

هرچند گاهی دلبریِ آب‌وهوا معادلات شما را به گونه‌ای به هم می‌ریزد که ممکن است از برنامه قبلی عقب بمانید! مگر می‌شود عصرِ یک روز اردیبهشتی هنگام قدم زدن در باغ عفیف‌آباد، نمِ باران بزند و شما بتوانید به راحتی از این فضا دل بکنید؟ در این شرایط فرقی نمی‌کند مقصد بعدی تا چه ساعتی باز است، این شمایید که تصمیم‌ گرفتید لحظه به لحظه‌ای را زندگی کنید که شاید تا آخر عمر، امکان تکرار آن وجود نداشته باشد. 

باغ عفیف‌آباد شیراز

سفری در زمان با پای پیاده 

شیراز یک کلانشهر است؛ پس طبیعی است که اگر از بافت مرکزی و تاریخی مانند مجموعه وکیل (مسجد، حمام، آب‌انبار و بازار)، نارنجستان قوام،‌ باغ دلگشا، موزه نظر، مسجد نصیرالملک، شاهچراغ و... فاصله بگیرید با خیابان‌ها و اتوبان‌هایی نظیر آنچه که در پایتخت می‌بینید مواجه شوید. با این حال همه آنچه که در این شهر وجود دارد در اماکن تاریخی یا مدرن خلاصه نمی‌شود.

یک پَرسه کوتاه در کوچه‌ها و پس‌کوچه‌های این شهر می‌تواند شما را تا شیرازِ دوره صفویه عقب ببرد. شیرازی که در آن خبری از ساختمان‌های بلندمرتبه و پاساژهای بزرگ نیست، زنان و مردان مسن در یک عصر بهاری جلوی در خانه، زیر سایه گل‌های کاغذی صورتی رنگ نشسته‌اند و با لبخندی گرم از مسافران پذیرایی می‌کنند و کافی‌ است کمی کنجکاوی کنید و درباره خانه‌شان و آن قدیم‌ها از آنها بپرسید تا هم سرِ دردِ دلشان باز شود و هم اصرار کنند که حتی شده برای صرف یک استکان چای تازه دم مهمان‌شان شوید.

شاید اکنون دیگر زندگی در این نقطه از شیراز به اندازه خاطراتی که قدیمی‌های محل تعریف می‌کنند، جاری نباشد، اما اصالت محل و معماری خانه‌هایی که هنوز از گزند تخریب در امان مانده‌اند، حتیِ در پسِ دیوارهای مخدوش، سردرهای به سرقت رفته و کاشی‌های هفت‌رنگ‌ِ تَرک خورده نمایان است. بافتی محلی که می‌تواند نشان‌دهنده بخشی از زندگی اجتماعی مردمی باشد که این روزها حتی آخرین نفری که آنها را می‌شناخته هم از دنیا رفته است.

وقتی یک پلو، غم را می‌برد!

بعضی غذاها با وجود اینکه مربوط به شهر و منطقه خاصی هستند،‌ اما اکثر ایرانی‌ها آن را درست می‌کنند. یعنی مهم نیست که حتما شیرازی باشید تا بتوانید کلم‌پلو بپزید، اما باید بدانید کلم‌پلوی اصل و سالاد شیرازی معروفِ کنار آن را تنها در شیراز می‌توان پیدا کرد!

البته فهرست غذاهای سنتی و مخصوص شیراز بلندتر از آن است که تنها به کلم‌پلو خلاصه شود اما از میان آن همه غذا، معروف‌ترینشان همین کلم‌پلو و بعد «غم‌بر پلو» است که البته برخی هم آن را «قنبرپلو» می‌نامند. ترکیبی از گوشت قلقلی، برنج، رب انار، کشمش و گردو که به هر نامی آن را صدا کنیم به نظر می‌رسد، قرار است با طعمی جدید واقعا غم‌هایمان را ببرد!

کلم‌پلو شیرازی غم‌برپلو (قنبرپلو)

در نهایت هرچند که در این گزارش سعی کردیم تا هرآنچه که شیراز به آن معروف است را بازگو کنیم اما باز هم «شنیدن کِی بُوَد مانند دیدن؟». شیراز از آن شهرهایی است که حتی شده برای یکبار باید آن را دید. حتی اگر این فرصت در بهار فراهم نشود، در سایر فصل‌ها به جز عطر بهارنارنج، چیز دیگری را از دست نمی‌دهید چون شیراز همیشه زیباست.

انتهای پیام